در عرصه نظامی استراتژی عموماً به نقل و انتقال نیروها در پشت جبهه جنگ و در جبهه قبل از درگیر شدن با دشمن است. وقتی که نیروهای نظامی در جبهه با نیروهای دشمن درگیر می شوند این دیگر تاکتیک است و نه استراتژی. در دوران گذشته به ویژه در عصر جنگ های ناپلئونی تمایز آشکاری بین استراتژی و تاکتیک وجود داشت و استراتژی به آنچه در پشت جبهه می گذشت مربوط و تاکتیک به هدایت جنگ در عرصه نبرد.

از ابتدای قرن بیستم با ظهور واژه «خط مشی و سیاست ملی» استراتژی در جایگاهی بین تاکتیک و سیاست ملی قرار گرفت. این وضعیت موجب شد تا تعاریف سیاست ملی، استراتژی و تاکتیک در دوران جنگ جهانی اول که از گستردگی زیادی برخوردار بود و کشورهای درگیر مجبور به نبرد در چند جبهه بودند ناکارا جلوه کند.

 در پاسخ به این امر واژه و مفهوم جدیدی یعنی واژه «استراتژی کلان» (grand strategy) ظهور کرد که در واقع به نوعی ترکیب مفهوم استراتژی و سیاست ملی بود. استراتژی کلان مفهومی بود که در چارچوب آن استراتژی های بخشی همچون استراتژی نظامی، استراتژی اقتصادی، استراتژی سیاسی و استراتژی تجارت کشور قرار می گرفت.

فهرست

عنوان                                                                                      صفحه

مقدمه                                                                                                              1

عوامل تعیین كننده استراتژی                                                              2

راهبرد شامل زمینه‌های کاری گوناگون می‌شود از جمله:                                3

دو نظریه در مورد استراتژی :                                                           4

نظریه سنتی در مورد ارتباط استراتژی و ساختار :                                  4

نظریه معاصر در مورد استراتژی – ساختار :                                          5

محدودیت­های تعیین­کننده بودن استراتژی :                                       7

متغیرهای دوگانه تجزیه و تحلیل صنعت :                                            8

منطق گزینش استراتژیک :                                                             8

منابع و ماخذ                                                                                 11