loading...
هر آنچه که می خواهید
پژمان فرجی بازدید : 20 چهارشنبه 12 اسفند 1394 نظرات (0)
در اواخر قرن هفدهم كشور ایران وسیعتر از ایران امروز بود زیرا به جای 682000 میل مربع ، یك میلیون میل مربع مساحت داشت در جنوب شرقی گرجستان، ایالت وسیع آذربایجان قرار داشت كه وسعت آن در آن ایام از امروز بیشتر بود
دسته بندی جغرافیا
بازدید ها 0
فرمت فایل doc
حجم فایل 63 کیلو بایت
تعداد صفحات فایل 104
پژوهش وضعیت اراضی كشاورزی ایران و آذربایجان

فروشنده فایل

کد کاربری 3171
کاربر


فهرست مطالب

جغرافیای تاریخی آذربایجان در دوره صفویه

 

تقسیمات كشور ایران :

 

حكومت سیاسی در ایران :

 

مشاغل و كارهای ایرانی‌ها:

 

تعیین حدود ایران :

 

آب و هوا

 

كشاورزی و زراعت:

 

زراعت نزد روستائیان آسیا:

 

زراعت

 

تاریخ كشاورزی

 

كشاورزی در ازمنة ماقبل تاریخ :

 

كشاورزی در عهد باستان :

 

محصولات باغستانها و میوه‌های رایج در ایران :

 

آبیاری و كشاورزی

 

شیوه‌های آبیاری در ایران :

 

آبیاری بوسیلة قنات :

 

آبیاری بوسیلة نهركشی :

 

بندها و سدها:

 

مالكیت و نظارت بر شبكه‌های آبیاری:

 

زنجان

 

مرند

 

صوفیان

 

سیه چشمه

 

روستای كلخوران:

 

وصف بین راه قزوین تا ساوه:

 

وصف كارِری از شهر سلطانیه

 

وصف تاورنیه از مابین راه اردبیل تا قزوین :

 

وصف كارِری از كاروانسرای پامچی و شهر صوفیان:

 

وصف راه مرند تا دهكده كرین یاكذا:

 

مرند در دوران صفویه :

 

مرند در دوران صفویه:

 

كاروانسرای پیام :

 

كاروان‌سری خواجه نظر:

 

كركه یا كرگج

 

مزارعه

 

شرط‌های مزارعه:

 

احكام مزارعه:

 

علوج و مزارعه :

 

خراج و مزارعه:

 

مساقات

 

مزارعه و مؤاكره :

 

نظام اكاره یا نظام برزگری :

وضعیت اراضی كشاورزی ایران و آذربایجان

اراضی ایران بطور كلی یعنی اراضی جلگه و دشت ایران به استثناء گیلان و مازندران خشك و شنی بوده و خاك سرخ رنگی دارد و در غالب این دشتها فقط بوته و خار می‌روید ولی اراضی واقع در دره‌ها و دامنه كوه‌ها كه غالب دهات و آبادیهای ایران در آن واقع است سرسبز و حاصل‌خیزند در این نقاط با استفاده از آب چشمه‌های دامنه‌های كوه‌ها/ اراضی كشاورزی و باغات را آبیاری می‌كنند زیرا میزان بارندگی در ایران كم است و به امید آب باران نمی‌توان زراعت كرد. زمین‌های زراعتی را ایرانی‌ها بطور خاصی «كردبندی» نموده و در شیارهای آنها شبها آب می‌اندازند تا در آفتاب روز بعد كاملاً مستعد برای رشد و نمو گیاهان شود و برای شخم زدن اراضی كشاورزی معمولاً از گاوآهن استفاده می‌نمایند و در زمین‌های كشاورزی بیشتر برنج و گندم و جو می‌كارند و قسمتی از آنها را هم به كشت ارزن ، عدس ، نخود و لوبیا اختصاص می‌دهند و كشت كنجد در ایران معمول بوده و از دانه‌های آن روغن می‌گیرند كه به آن "شیربخت" می‌گویند و در پختن غذاها بكار می‌برند و دهاتی‌ها گاهی آن را مخلوط با دانه‌های دیگر بود داده و می‌خورند و پنبه در همة ایالات ایران كشت می‌شود

مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • آرشیو
    صفحات جداگانه
    آمار سایت
  • کل مطالب : 2201
  • کل نظرات : 26
  • افراد آنلاین : 265
  • تعداد اعضا : 1
  • آی پی امروز : 403
  • آی پی دیروز : 153
  • بازدید امروز : 1,321
  • باردید دیروز : 234
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 1,555
  • بازدید ماه : 1,555
  • بازدید سال : 16,455
  • بازدید کلی : 160,799
  • کدهای اختصاصی